Şəhid polislər

Şəhid polislər 

Əsədov Məhəmməd Nəbi oğlu General-mayor 1941-1991 General Əsədov Məhəmməd Nəbi oğlu 1941-ci il dekabr ayının 5-də Zəngilan rayonunun Baharlı kəndində anadan olub. 1958-ci ildə Mincivan qəsəbə orta məktəbini bitirdikdən sonra 1960-cı ildə Bakı Statistika Texnikumunu, 1970-ci ildə Azərbaycan Xalq Təsərrüfatı İnstitutunu bitirib. Əmək fəaliyyətinə Zəngilan rayon Dövlət Statistika Müfəttişliyində inspektor vəzifəsində çalışmaqla başlamışdır. 1961-ci ildə orduya çağırılıb. Əsgəri xidməti başa vurduqdan sonra Sumqayıt şəhərində Sənaye Tikinti Nazirliyinin 21 saylı trestində işləyib. Bir il sonra bu idarədə iqtisadçı, 1967-ci ildən isə həmin trestin 26 saylı tikinti idarəsində plan-iqtisad şöbəsinin rəisi vəzifəsinə təyin edilib. 1968-ci ilin dekabr ayından Sumqayıt şəhər Partiya Komitəsinin sənaye-nəqliyyat şöbəsinin təlimatçısı, 1973-cü ildən həmin şöbənin rəisi, 1975-ci ildən isə təşkilat şöbəsinin rəisi olub. 1978-ci ildə Ağsu rayon Xalq Deputatları Soveti İcraiyyə komitəsinin sədri seçilib. 1983-cü ildə Bakı Ali Partiya məktəbini bitirdikdən sonra Beyləqan rayon Mərkəzi Komitəsinə birinci katib vəzifəsinə təyin edilib. 1988-ci ilə qədər Azərbaycan KP MK-da inzibati orqanlar şöbəsinin müdiri, 1988-1990-cı illərdə Ağdaş və Quba rayon Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi vəzifəsində işləyib. 1990-cı ilin mayında Azərbaycan Respublikasının Daxili İşlər Naziri, 1991-ci ilin noyabrında Dövlət Müşaviri vəzifəsinə təyin edilib. 1991-ci il noyabrın 20-də Dağlıq Qarabağda Qarakənd kəndi səmasında ermənilər tərəfindən vurulan MN 8 hərbi vertalyotunda şəhid olmuşdur. Bakı şəhərində Fəxri Xiyabanda dəfn edilib.

Əli Vəliyev Qarabağ münaqişəsi başlayan zaman Xocalı rayon polis şöbəsində Yol Patrol Xidmətində İnspektor vəzifəsini icra edib. 1962-ci ildə Ağdam rayonunda doğulan şəhidimiz münaqişə zamanı Dağlıq Qarabağda erməni vandallarının azərbaycanlılara qarşı törətmək isdədiyi bir çox qətliamın qarşısını alıb.

Qəhrəman Vətən oğlu sonuncu dəfə Şuşadan Ağdama gedən fəhlə avtobusuna olunan erməni hücumun qarşısın alıb. Daha sonra bu hücum planını tərtib edən erməniləri müəyyən edərək xidmət vaxtından sonra tək başına həmin şəxslərin üstünə gedib. Əlbəyaxa qaldığı “yüksək rütbəli” erməniləri bütün ictimaiyyət içində necə deyərlər sındırır. Lakin qəhrəmanımızın bu jesti bəzi dairələri narahat etməyə başlayır. O xeyli hədə-qorxulara məruz qalsa da bu şərəfli yoldan çəkinmir. Nəhayət 1991-ci 26 sentyabr tarixində, Əsgəran istiqamətində o öz xidmətçi yoldaşı Natiq Əhmədovla birgə ermənilərin hazırladığı pusquya düşür. Amansız düşmən yuxarının tapşırdığı hədəfə - yəni Vəliyev Əliyə və yoldaşına 69 güllə vurur. Onun 68-i Əli Vəliyevin vucuduna tuş gəlir.(Məqsəd bəllidir ki, düşmənin niyyəti onu qətlə yetirmək olub)

Hadisənin o vaxtkı şahidlərindən biri olan jurnalist , Allahverdi Əsədov həmin günü belə xatırlayır:

“Xəbər verildi ki, ermənilər Əsgəran yolunda iki polsimizi şəhid edib. Çəkiliş qrupu ilə hadisə yerinə getdim. Çatanda baxdım ki, şəhid olanlardan biri Əli Vəliyevdir. Əliyə 68 güllə vurmuşdular. Onun cansız bədənində tam 68 yara var idi. Bu qətl ermənilər tərəfindən planlaşdırılmış qətl idi. Çünki rəhmətlik Qarabağda şəxsi qəhrəmanlığı sayəsində xeyli basqının qarşısını alaraq yüzlərlə insanın həyatını xilas etmişdi. Əlini uşaqlıq illərindən tanıyırdım. O Ağdamın Xındırstan kənd orta məktəbində mənim şagirdim olmuşdu. O hələ uşaqlıq illərindən öz Vətənpərvərliyi ilə yoldaşlarından seçilirdi…”, - deyir Allahverdi Əsədov.

Xatırladaq ki, qəhrəman polis Əli Vəliyev şəhid olarkən onun biri qız, biri oğlan olmaqla iki azyaşlı övladı olub. Hazırda şəhidin yeganə oğul övladı da polisdir. Atasının şərəfli yolunu davam etdirir.

Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Əhmədov Natiq İlyas oğlu 1 sentyabr 1969-cu ildə Xocalı rayonunun Kosalar kəndində anadan olub. Ailələri Kosalar kəndindən Ağdamın Novruzlu kəndinə köçəndə Natiqin 6 yaşı var idi. O, elə burada böyüyüb boya-başa çatdı. Orta məktəbi bitirdikdən sonra Kalininqrad şəhərinə gedərək Artilleriya hissəsində hərbi xidmətdə olur.
Natiq Əhmədov 1988-ci ildə ordudan tərxis olunur. Bir müddət Kalininqradda qalıb işləyir. Vətən çağırır onu. Novruzluya qayıdıb üzümçülük kolxozunda çalışır.
Natiq Əhmədov boy-buxunda, fiziki möhkəmlikdə yoldaşlarından seçilirdi. Rayonda keçirilən müxtəlıf idman yarışlarında oxuduğu məktəbin şərəfini həmişə ləyaqətlə qoruyurdu. Hələ orta məktəbi bitirərkən onu Ağdamın futbol komandasına dəvət etmişdilər. Sonralar isə o, Riqada Şərq əlbəyaxa döyüşü sənətini-karateni öyrənmişdi.
O, ermənilərin Dağlıq Qarabağda törətdikləri vəhşiliklərin saya gəlmədiyi bir vaxtda Xocalı Rayon Daxili İşlər Şöbəsində yol-patrul xidməti müfəttişi vəzifəsinə qəbul edilir. Həmin dövrdə Qarabağın dağlıq hissəsində yerləşən kəndlərə, eləcə də Şuşaya gediş-gəlış son dərəcə çətinləşmişdi. Ermənilər yol boyunca pusqular qurur, ardı-arası kəsilməyən terror əməlləri törədirdilər.
Natiq Əhmədov Ağdam-Şuşa marşrutu ilə hərəkət edən sərnişin avtobuslarının təhlükəsizliyini təmin etmək üçün dəfələrlə ölümlə üzbəüz gəlmişdi.
26 sentyabr 1991-ci il... O, xidməti yoldaşı Əlı ilə Əsgərandan keçib Xocalıya öz iş yerinə getməli idi. Ancaq iki dost, iki silahdaş iş yerinə gedib çıxa bilmədi. Əsgəran qalasına yaxınlaşanda Əlinin idarə etdiyi maşın pusqu qurmuş ermənilər tərəfindən atəşə tutuldu. Vətəni canlarından artıq sevən bu iki gənc qəhrəmancasına həlak oldu.
Subay idi.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 8 oktyabr 1992-ci il tarixli 264 saylı fərmanı ilə Əhmədov Natiq İlyas oğluna ölümündən sonra “ Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adı verilmişdir. Ağdam rayonunun Novruzlu kəndində dəfn edilmişdir.


Cirinqov Ramazan

15 fevral 1969-cu ildə Balakən rayonunun Meşəşambul kəndində anadan olmuşdur. 1986-cı ildə Meşəşambul kənd orta məktəbini bitirmişdir. 1987-ci ildə Balakən rayon Hərbi Komissarlığı tərəfindən hərbi xidmətə çağırılmışdır. Ramazan əsgəri xidmətini Əfqanıstanda keçirmişdir. Beynəlmiləl ordunun tərkibində Əfqanıstanda aparılan hərbi əməliyyatlarda fəal iştirak etmiş, göstərdiyi şücaətə görə SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin Fəxri Fərmanı və “Beynəlmiləl döyüşçüyə” döş nişanı ilə təltif edilmişdir. Ramazan Çirinqov 1989-cu ildə ordudan tərxis olunaraq, Balakən rayon Daxili İşlər Şöbəsində polis nəfəri kimi əmək fəaliyyətinə başlayır.

O vaxtlar Qarabağda erməni separatçıları günbəgün quduzlaşırdılar. O, bir polis əməkdaşı kimi dəfələrlə Qarabağa ezam olunur, torpaqlarımızın müdafiəsi uğrunda aparılan əməliyyatlarda yaxından iştirak edirdi.

1995-ci il... Balakən rayonunda cinayətkar dəstənin tutulub zərərsizləşdirilməsində o, əsl rəşadət göstərir. Dövlət sərhədini keçməyə cəhd edən qaçaqmalçıların vaxtında qarşısını alan polis starşinası 3 sentyabr 1995-ci ildə öz xidməti vəzifəsini yerinə yetirərkən qəhrəmanlıqla həlak olur.

Subay idi.

Azərbaycan Respublikası prezidentinin 26 dekabr 1995-ci il tarixli 424 saylı fərmanı ilə Çirinqov Ramazan Heybullah oğluna ölümündən sonra “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adı verilmişdir.

Meşəşambul kəndində dəfn edilmişdir.

Balakən şəhərindəki küçələrdən biri onun adını daşıyır.

Kazımov Nəsimi Kazım oğlu 1968-ci ildə Qaradağlı kəndində anadan olmuşdur. 

Qaradağlı kənd orta məktəbini bitirmişdir. Qısa, ancaq şərəfli bir ömür yaşayan, Vətən yolunda Şəhid olan oğullardan biri də Qaradağlı Milis (Polis) bölməsinin əməkdaşı olan Nəsimi Kazımov idi. Xarakterli, qorxmaz və dərin hörmətə malik olan Nəsimi Kazımov Qaradağlı kəndinin ermənilərdən müdafiəsində yaxından iştirak etmişdir. Qaradağlı kəndi 17.02.1992-ci il tarixdə erməni quldur birləşmələri tərəfindən işğal olunduğu zaman kənd sakinləri ilə yanaşı Nəsimi Kazımov da ermənilər tərəfindən əsir götürülmüş və "Bəylik Bağı"nda qətlə yetirilmiş, Şəhid olmuşdur. 

Nəsimi Kazımov subay idi.

#ŞəhidPolislərimiz #AzərbaycanPolisi102Yaşında

#AzərbaycanPolisi102Yaşında

  Azərbaycan Respublikasının Silahlı Qüvvələrinin heyəti 26 iyun Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələri  Gününüz mübarək! 

Müqəddəs və şərəfli xidmətinizdə hər birinizə uğurlar olsun. 

Şəhidlərimiz cənnətdəki bayramınız mübarək! 

"Özünü partlayacaq qumbaranın üzərinə atdı"

🇦🇿Bu gün sərhədçi mübarizimiz Milli Qəhrəman İsgəndərov Eltonun şəhid olduğu gündür.

İsgəndərov Elton Xaləddin oğlu 21 oktyabr 1990-cı ildə Samux rayonunun Əhmədbəyli kəndində anadan olub. 1997-2008-ci illərdə doğulduğu kənddə orta təhsil alıb. Elə həmin il Samux rayon Hərbi Komissarlığı tərəfindən Milli Ordu sıralarına həqiqi hərbi xidmətə çağırılıb.

Onun dünyaya gəlişi elə bir vaxta təsadüf edirdi ki... Bir tərəfdən Qanlı yanvar faciəsi, digər tərəfdən isə Qarabağda erməni ordularının törətdikləri qatı cinayətlər... Elton hələ lap gənc yaşından Vətəni qorumağı, ona şərəflə xidmət etməyi öyrənmişdi. Hərbiyə getdiyi ilk gündən özünü nümunəvi əsgər kimi göstərərək əsgər və zabitlərin dərin hörmətini qazanmışdı. Elton qısa müddət ərzində Sərhəd Qoşunlarında təlim keçdikdən sonra Cəlilabad rayonunun Göytəpə şəhərindəki “N” saylı Hərbi Hissədə xidmətə başlayır. Təsadüfi deyil ki, xidmət etdiyi dövrdə Sərhəd Xidmətinin Komandanlığı tərəfindən dəfələrlə ailəsinə “Təşəkkür məktubu” göndərilmiş, “Dövlət sərhədlərinin mühafizəsində göstərdiyi xidmətə görə” döş nişanı ilə təltif edilmişdi.

18 iyun 2009-cu il... Sərhəd məntəqəsində qəfildən bir qrup sərhəd pozucuları görünür. Daim sərhədi göz bəbəyi kimi qoruyan əsgərlərimiz öz yerlərində möhkəm dayanmışdılar. Az sonra sərhəd pozucuları yaxalandıqlarını hiss edib əsgərlərimizi atəşə tuturlar. Güclü döyüş başlanır. Döyüşün həlledici anıydı. Cinayətkar dəstə sərhədçilərdən yaxa qurtarmağa çalışırdı. Elə bu an cinayətkarlardan biri sərhədçilərimizin cəmləşdiyi mövqeyə qumbara atır. Elton dərhal özünü partlayacaq qumbaranın üzərinə atmaqla zabit və əsgər yoldaşlarını ölümün pəncəsindən xilas edir.

Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 25 iyun 2009-cu tarixli 349 saylı fərmanı ilə İsgəndərov Elton Xaləddin oğluna ölümündən sonra “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adı verilmişdir.
Subay idi.

Samux rayonunun Əhmədbəyli kəndində dəfn edilmişdir.

Mənbə:https://www.facebook.com/2151001215183927/posts/2740881209529255/

“MÜBARİZ”

19.06.2010
mus. Sevinc Tofiqqızı. 🇦🇿
söz. Baba Vəziroğlu
ifa.Mehdi Həsənov
10 il öncə bu gecə 23:30 radələrində 2 ordu arasındakı 1 km'lik minalanmış sahəni keçib düşmən ordusunun xeyli zabit və əsgərlərini məhv edən Mübariz İbrahimov

Aqil Omarov

 

Bu gün Şəhidimiz Aqil Omarovun şəhadətindən 1 il ötür.

Aqil Omarov — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin mayoru, tabor komandiri, şəhid. Mayın 30-da səhər saatlarında cəbhənin Ağdam rayonu istiqamətində erməni qüvvələri tərəfindən açılan snayper atəşi nəticəsində şəhid olub.

Şuşasız 28 il

Şuşa şəhəri 1992-ci il may ayının 8-də erməni birləşmələri tərəfindən işğal edilmişdir. Şuşanın işğalı nəticəsində şəhərdə 195 nəfər Azərbaycan vətəndaşı xüsusi amansızlıqla qətlə yetirilmiş, 165 nəfər yaralanmış, onlardan 150 nəfəri əlil olmuş, 552 körpə valideynlərini itirmiş, 20 mindən artıq əhali isə doğma yuvasını tərk edərək məcburi köçkün vəziyyətinə düşmüşdür. Əsir və girov götürülmüş 58 azərbaycanlının taleyi barədə bu günə qədər məlumat yoxdur.

Şuşanın işğalı nəticəsində azərbaycanlıların tarixi izlərini silmək məqsədilə vandallar 600 yaxın tarixi memarlıq abidəsini, o cümlədən Pənahəli xanın sarayını, Yuxarı Gövhər ağa məscidini, Aşağı Gövhər ağa məscidi, Xurşidbanu Natəvanın evini, Molla Pənah Vaqifin məqbərəsini yerlə-yeksan etmiş, 7 məktəbəqədər uşaq müəssisəsini, 22 ümumtəhsil məktəbini, mədəni-maarif, kənd təsərrüfatı texnikumlarını, orta ixtisas musiqi məktəbini, 8 mədəniyyət evinin, 22 klubu, 31 kitabxananı, 2 kinoteatrı, 8 muzeyi, o cümlədən Şuşa Tarix Muzeyi, Azərbaycan Xalça Muzeyinin filialı və xalq tətbiqi sənəti muzeyi, Qarabağ dövlət tarix muzeyi, turist bazasını, Qafqazda yeganə Şərq musiqi alətləri fabrikini dağıtmış, buradakı nadir sənət incilərini talamış və məhv etmişlər.^[5] Şəhərin tarixi muzeyinin 5 minədək əşyası, Azərbaycan Xalçası və Xalq Tətbiqi Sənəti Dövlət muzeyi Şuşa filialı, Dövlət Qarabağ Tarixi muzeyinin 1000-dək əşyası, peşəkar Azərbaycan musiqisinin banisi, bəstəkar Üzeyir Hacıbəyovun (300-dən çox əşya), müğənni Bülbülün (400-dək əşya), musiqiçi və rəssam Mir Möhsün Nəvvabın (100-dən çox əşya) xatirə muzeylərinin fondları qarət edilib.^[5]

Albert Aqarunov

Dünyada yeganə insan idi ki, o dəfn ediləndə molla və ravvin eyni vaxtda dua oxuyurdu. Bu dünyada analoqu olmayan addım idi... Bu gün Şuşanın əfsanələrindən - Albert Aqarunovun anım günüdür... Şuşa onun öldürülməsindən sonra işğal olundu.
Adın nədir?
- Albert.
- Hansı millətdənsən?
– Yəhudi.
- Yəhudiləri Azərbaycan torpağını qorumağa nə vadar edir?
– Mən bu torpaqda yaşayıram, doğulmuşam burda, yaşayıram burda, daha heç nə məcbur eləmir.
- Bir vətəndaş kimi borcunu nədə görürsən?
– Gəlib torpağı qorumaqda.
- Nə qədər vuruşmağı düşünürsən?
– Müharibənin axırına kimi…
Albertin adı çəkiləndə ermənilərin canına vəlvələ düşürdü. Düşmən həyasızcasına açıq rabitə ilə Albertin ölüsünü ya dirisini verənlərə böyük mükafat verəcəyini vəd edirdi. Təxribat xarakterli çağırışlar edirdilər ki, Alberti təhvil versəniz, nə qədər istəsəniz əsirləri qaytara bilərik.
533 nömrəli tank... Bu adı eşidəndə ermənilər bir anlıq vahiməyə düşürdü. Çünki bu tankın sahibi Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Albert Aqarunov yüzlərlə ermənini bu tankla məhv edib
Albert Şuşada Elçin Məmmədovun başçılıq etdiyi 777 nömrəli xüsusi təyinatlı batalyonda tank komandiri idi.
Ermənilər onun adını eşidəndə çox qıcıqlanırdılar. Albertin ölümündən sonra bizim döyüşçülər öz tanklarının üzərinə Albert sözü yazmışdılar. Düşmənlər üstündə “Albert” yazılan bir tankımızı vuranda sevinməyə macal tapmamış görürdülər ki o biri tərəfdən başqa bir “Albert” çıxdı. Hava rabitəsi ilə ermənilərin deyindiklərini eşidirdik ki, “bu Albertlər nə qədərdir?”.