Şəhid Tural Əsədov Sərvan oğlu
Fevral ayıbnın 2-si 1990-cı ildə Beyləqan şəhərində anadan olub. Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı N.Allahverdiyev adına Beyləqan şəhər 1 nömrəli tam orta məktəbini bitirib.
2008-ci ildə həqiqi hərbi xidmətdə olub, 2010-cu ildə hərbi xidmətdən tərxis olub.Öz halal zəhməti ilə ailəsini dolandırardı. Bu halallığı da ona həmişə baş ucalığı gətirərdi. Atası Əsədov Sərvan Mərdanalı oğlu elimizin igid oğlu Tural barədə, onun keçdiyi döyüş yolundan qürurla danışdı.
Tural 2020-ci ilin sentyabrın 21-də çağırışla hərbiyə gedib. Əvvəlcə Turalgili Beyləqan rayon səfərbərlik idarəsinə çağırdılar. O, tərəddüd etmədən komisarlığa getdi. Burada çoxlu adam var idi. Onlar hamısı döyüşmək üçün komissarlığa müraciət etməyə gəlmişdilər.Onlarla bərabər Tural da qeydiyatdan keçib hərbi hissələrə göndərildi. Onları Beyləqandan Ağcəbədinin taxta körpüsü deyilən yer var ora aparıblar. Oradan da Ağdamın Ergi qəsəbəsinə aparıblar. Ergidən isə Füzuli rayonunun Alıxanlı kəndinə gəliblər.
Döyüş yolu Füzuli rayonunun Alıxanlı kəndindən, Cəbrayıl, Zəngilan, Qubadlıya kimi olub.Sonuncu döyüş yeri Şuşa şəhərində olub. Şuşa şəhərinin erməni işğalçılarından azad olunması uğurunda döyüşüb. Şuşa şəhərini azad edən zaman zəng eləyib dedi:
-Papa (Mənə papa , anasına mama deyə müraciət edərdi) muştuluğumu ver. Şuşanı erməni işğalçılardan azad etmişik. Bununla da səsi kəsildi. Şuşa alınan günü o şəhid oldu. Həmin günü Turala nə qədər zəng etdimsə də ondan cavab gəlmədi. Şuşa alınan günü,noyabr ayının 8-də şəhid olub. 9 noyabr 2020-ci il tarixdə Beyləqan rayonu Cərciz Peyğəmbər ziyarətgahında Şəhidlər xiyabanında dəfn olunub.Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət eləsin.
O, qəhrəman oğulun anasının Əsədova Əntiqə İbrahim qızının övladı haqqında xatirəsini dinləyirəm. Dərddən sinəsi oyma-oyma olan Əntiqə ana Turallı günlərdən danışdı:
- Ailədə dörd uşaq idilər. İki qardaş, iki bacı indi. Əsədova Minavər Sarvan qızı, Əsədova Zeynəb Sarvan qızı, Əsədov Malik Sarvan oğlu, bir də Tural.İndi övladlarımın hər birinin öz təsərüfatı var. Ayrı yaşayırlar.
Tural ailəsi ilə bizimlə qalırdı. İki qızı qaldı, ondan bizə yadigar Əsədova Turanə Tural qızı, Əsədova Fatimə Tural qızı. Qızlarını çox istəyirdi. İşdən evə gələn kimi qızları atasına tərəf qaçaraq soruşardılar ki, “ata bizə nə almısan?”.Atası da onları bağrına basar aldığı hədiyyələrlə onları sevindirərdi.Xoşbəxt anlar idi...
Fəhlə işləyirdi . Qaz-24 markalı maşını var. İndi qalıb həyətin bir küncündə. O maşınla işə gedib gələrdi...
Axırıncı günü noyabrın 7-də saat yeddi radələrində biz ona zəng elədik. Telefonu açmadı.
Oturmuşdum evdə. Nədənsə Turalı düşünürdüm. Düşünürdüm ki, telefonu nə üçün açmadı? Bəlkə başına nə isə gəlib? Saat səkkiz idi.O, özü zəng elədi.Telefonu açdım.Dedi:
-Mama nə ilə məşğulsan?
Dedim :
-Bala, heç nə. Evdəyəm. Dedim ki, nədir. Nə olub?
Sevincək səslə dedi:
-Mama, gedirəm Şuşaya. Ondan sonra səs-küy olmadı. Bir də səhər tezdən eşitdik ki, şəhid olub.
Həyat yoldaşı Ağazadə Mətanət Eyvaz qızı gözləri dolmuş halda danışdı:
- Axırıncı dəfə oktyabrın 10-da evə gəlmişdi. Maşın gətirmişdi. İki nəfər idilər. Döyüşçü yoldaşı buraları yaxşı tanımadığı üçün onunla gəlmişdi. Həmin maşını təmir elətdirdi. Oktyabr ayının 15-də döyüşçü yoldaşlarının yanına qayıtdılar. Getməmişdən qabaq dostlarından kiminsə şəhid olmasını eşidən Tural uşaq kimi ağlamağa başladı. Bu vaxt böyük qızı onun yanına gəldi. Qızını qucağına götürüb bağrına basdı və başını sığallayaraq dedi:
- Mənim gözəl qızım, indi mən ölsəm, şəhid olsam sən ağlama. Axı, sən böyümüsən.Sən atanın ağıllı qızısan, bacına, anana arxa-dayaq olacaqsan...
Bu sözlərini eşidəndə ona yaxınlaşdım, Tural mənim nə demək istədiyini anladı:
- Sözdür də deyirəm, Mətanət, narahat olmayın. Mətanət, mən sizi heç vaxt tək qoymaram...
Bu sözləri deyib Tural qapıdan çıxdı.
Qızı ona tərəf qaçaraq, “ata niyə bizi öpməmiş gedirsən?” soruşanda, “qızım, tələsirəm, qayıdanda sizi öpəcəyəm”cavabını verdi və maşınına oturub getdilər...
Biz Turalın evə qayıdışını belə gözləmirdik...
Gözləyirdik ki, mənfur ermənilərə qalib gələrək evimizə qələbə ilə, zəfərlə qayıdacaq.Buna inanırdım. İnanırdım ki, axırıncı dəfə evdən çıxarkən qızlarına verdiyi sözü yerinə yetirəcək. Onları bağrına basıb öpəcək... Onları sevindirəcək...
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin Sərəncamına əsasən "Vətən uğrunda”və “Qubadlının azad olunmasına görə” medalları ilə təltif edilmişdir.
Allah rəhmət eləsin!